ricciola a vertical jigging 28 kg

ventotene

Squid Jigging

Συναγρίδα και Στήρα στο ίδιο δόλωμα πιασμένα www.efishing.gr

HD Shark Bite GoPro!

Gopro Humpback Whales

Underwater Hunter Goes Deep Sea Fishing Without Air!

Robalo 6kg.Pachinsub

Ψαρεμα | Ψάρεμα από σκάφος | Jigging

Το jigging είναι ένας από τους αποδοτικότερους τρόπους ψαρέματος μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μικρά ή μεγαλύτερα βάθη - έως το πολύ 120 μέτρα - με καλάμι και μηχανισμό, ενώ στα ρηχά ακόμη και με το χέρι. Με την μέθοδο του jigging, μπορούμε να πιάσουμε μεγάλα και καλά ψάρια όπως συναγρίδες, σφυρίδες , ροφούς, μαγιάτικα κλπ.

Το jigging είναι ψάρεμα που γίνεται με καλάμι - ή με το χέρι όπως προαναφέραμε - χρησιμοποιώντας μεταλλικά ομοιώματα ψαριού σε διάφορα βάρη τα οποία ονομάζονται «jigs». Παλιά τα τεχνητά αυτά δολώματα, χοντροκομμένα, φτιαγμένα από μολύβι, αποκαλούσαμε «πλάνους», που είχαν το σχήμα ψαριού με μια κουκίδα το πολύ στο μάτι του.



Τι είναι τα jigs.
Ο πλάνος (αγγλιστί jig), είναι ένα ψεύτικο ψάρι από μολύβι, που εξωτερικά περιβάλετε από χρωματισμούς με πρισματικές αντανακλάσεις, ενώ διαθέτει έντονα τρισδιάστατα μάτια, ανάγλυφα βράγχια και λέπια. Αυτοί τουλάχιστον είναι οι καλής ποιότητος πλάνοι οι οποίοι είναι και οι αποδοτικοί, διότι μοιάζουν σχεδόν όπως ένα αληθινό ψάρι. Στο εμπόριο πάντως κυκλοφορούν και φθηνά κομμάτια αμφιβόλου αποδόσεως, γι’ αυτό προσοχή!



Αρματωσιά
Το ψαράκι για jigging αρματώνετε είτε με σαλαγκιά, είτε με μεγάλο αγκίστρι με κοντό στέλεχος και μεγάλη καμπύλη.
Το παράμαλλο με το οποίο θα δέσουμε το jig μας θα πρέπει να είναι
λίγο μικρότερης διαμέτρου από την μάνα, ενώ για καλύτερο αποτέλεσμα καλό θα είναι να χρησιμοποιήσουμε αόρατο. Αν ψαρεύουμε με νήμα – που είναι και ο προτεινόμενος τρόπος – ένα παράμαλλο διαμέτρου
70 mm θα κρατήσει και τα μικρά αλλά και τα μεγάλα ψάρια που θα πιαστούν.
Όσον αφορά το στριφτάρι μας θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο, ανθεκτικό, ανοξείδωτο, με ένσφαιρους τριβείς για ακόμη καλύτερη λειτουργία, μεγέθους τέτοιου ώστε να περνάει ανεμπόδιστα μέσα από τους οδηγούς ή τα δακτυλίδια του καλαμιού μας. Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσουμε στη σύνδεση παράμαλλου – jig - αγκίστρων, όπου πρέπει ανάμεσα να τοποθετηθεί κρίκος. Αν το jig μας δεν έχει αγκίστρι ή σαλαγκιά θα πρέπει να δέσουμε μόνοι μας και μετά να περάσουμε στο νήμα θερμοπλαστικό σωληνάκι, αν και τις περισσότερες φορές το jig συνοδεύετε από ένα ή δύο δεμένα αγκίστρια.



Για light jigging ή slow sinking με lucanus ή fish ball.
Τα τεχνητά δολώματα με την πάροδο του χρόνου γίνονται καλύτερα και μοιάζουν όλο και περισσότερο στα ζωντανά. Οι επονομαζόμενοι ελληνιστί «καμπούρηδες» οπου στην «συνομοταξία» αυτή ανήκουν τα lucanus ή τα fish ballς είναι από τις τελευταίες ανακαλύψεις και θα τα αποκαλούσαμε «τεχνολογικά επιτεύγματα». Το lucanus είναι ένα μικρό καλαμάρι που φωσφορίζει, τα πλοκάμια και τα μάτια του είναι όπως του αληθινού, διαθέτει 2 αγκίστρια με μικρά παράμαλλα μεγέθους πλοκαμιού που αλλάζουν πολύ εύκολα κι έχει βάρος 160 γραμμάρια. Διαθέτει δύο μικρούς κρίκους, ένα στο επάνω κι έναν στο κάτω μέρος του σώματός του, ώστε από την επάνω πλευρά να δεθεί στο παράμαλλο της αρματωσιάς, ενώ σε οποιαδήποτε περίπτωση χρειαστούμε περισσότερο βάρος, δένουμε στον κάτω κρίκο του lucanus ένα κομμάτι πετονιάς περίπου 1 μέτρου με το απαιτούμενο βαρίδι.
Ένα από τα μεγάλα συν του συγκεκριμένου δολώματος είναι ότι δεν χρειάζεται να ανεβοκατεβάζουμε το καλάμι τόσο έντονα όπως στην περίπτωση που χρησιμοποιούμε jig, αλλά μπορούμε να κάνουμε πιο ελαφρές κινήσεις, δηλαδή slow sinking. Οι πιο «τεμπέληδες» μάλιστα μπορούν να τοποθετήσουν το καλάμι στην καλαμοθήκη, ενώ το «επάνω – κάτω» αναλαμβάνει το κυματάκι που θα κουνάει το σκάφος…
Η πλεύση και η συμπεριφορά του δολώματος αυτού είναι τέτοια, ώστε θα λέγαμε ότι αδίκως αποκαλείται «ψεύτικο»…
Με τον ίδιο τρόπο δουλεύει και το fish ball.
Και εδώ πάντως παίζει σημαντικότατο ρόλο η ποιότητα κατασκευής, γι’ αυτό προσοχή στα «πάρα πολύ φθηνα» προϊόντα…



Καλάμι και μηχανισμός
Στα ψαρέματα αυτού του είδους χρησιμοποιούμε καλάμι 30 - 50 λιμπρών ή ακόμη ισχυρότερα έως 100 λίμπρες για πολύ μεγάλα ψάρια, μήκους περίπου 1.80.
Όσον αφορά το μηχανισμό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ίδιο με αυτό αν ψαρεύουμε με «μολύβι φύλακα», αρκεί να είναι ελαφρύς και εύχρηστος ώστε να μην μας κουράσει μετά από μερικά «ανεβοκατεβάσματα». Προτεινόμενοι είναι : OKUMA TITUS GOLD, ή SHIMANO TORIUM TOR-30 ή κάποιος της δικής σας επιλογής.
Ιδανικοί μηχανισμοί για jigging θεωρούνται εκείνοι με μαγνητικό έλεγχο της περιστροφής της μπομπίνας ελεγχόμενο με διακόπτη, ισχυρό σύστημα φρένων τα οποία καλό θα είναι να είναι προρυθμιζόμενα, σφραγισμένα ρουλεμάν, το υλικό κατασκευής του να είναι από γραφίτη και αλουμίνιο για όσο το δυνατόν λιγότερο βάρος (περίπου 700 γραμμάρια) και σωστά ζυγισμένος. Η χωρητικότητά της πομπίνας του θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να χωρά 250m νήματος 0,50mm , με μια σχέση μετάδοσης από 5 έως 6:1.



Με ηλεκτρικό μηχανάκι
Στο jigging πρέπει να έχουμε μεγάλη ακρίβεια στο κατέβασμα του δολώματος στα συγκεκριμένα σημεία των αποχών ή των μεγάλων βράχων. Βλέποντας το βάθος του συγκεκριμένου τόπου στο βυθόμετρό μας, μπορούμε να ρυθμίσουμε στο μηχανάκι μας το βάθος που θέλουμε να κατέβει το jig μας, ακριβώς στα μέτρα θέλουμε, κάτι που μας λύνει τα χέρια και προστατεύει τα εργαλεία μας από το να κολλήσουν στα βράχια και να τα χάσουμε. Προσοχή όμως γιατί το μηχανάκι μαζί με το καλάμι θα πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν μικρότερο βάρος για να μπορέσουμε να κάνουμε συνεχώς την γνωστή κίνηση (πάνω – κάτω) του jigging. Αν το εργαλείο μας είναι βαρύ θα κουραστούμε γρήγορα.



Με το χέρι
Αν κάνουμε jigging με το χέρι, θα χρειαστούμε ένα ζευγάρι γάντια, και πετονιά 0,60 – 1,00 mm ανάλογα με το βάθος. Το δύσκολο έως ακατόρθωτο θα είναι πάντως να φέρουμε από τα 60 ή τα 80 μέτρα ένα ψάρι έστω και 3 έως 4 κιλά, φανταστείτε να μας τύχει ένα 8 ή 10! Η άνοδος του στο σκάφος θα είναι μάλλον αδύνατη…
Αν πάλι θέλετε να δοκιμάσετε στα 30 – 35 μέτρα για μονόκιλα ή δίκιλα ψάρια τότε τα πράγματα είναι πιο απλά.



Πώς θα κάνουμε jigging
Με σβηστή τη μηχανή του σκάφους μας και με το αερακι να μας παρασύρει αφήνουμε το δόλωμα να κατέβει προς το βυθό. Όταν φτάσει στο πυθμένα σημαδεύουμε την πετονιά, παρατηρούμε το βάθος στο βυθόμετρο και μαζεύουμε 2 – 3 μέτρα γρήγορα για να μην μας σκαλώσει το ψεύτικο ψαράκι.
Στην συνέχεια μαζεύοντας γρήγορα και χαλαρώνοντας, ανεβοκατεβάζουμε το δόλωμά μας , έτσι ώστε να κινείται πάντα από 1 έως 5 μέτρα πάνω από τον πυθμένα.
Τα ψαράκια για το jigging κοστίζουν ανάλογα με το βάρος και φυσικά την ποιότητά τους. Ενδεικτικά τέλος, αν ψαρέψουμε στα 90 – 100 μέτρα χρειαζόμαστε ένα ψαράκι 350 γραμμαρίων, ενώ μπορούμε επίσης να κάνουμε συνδυασμό jig με lucanus, το οποίο διαθέτει 2 κρίκους πάνω και κάτω για να το δέσουμε όπως θέλουμε.



Που θα πως κάνουμε jigging
Με Jigging μπορούμε να ψαρέψουμε από 40 έως 120 μέτρα. Ανάλογα με το βάθος και το είδος των ψαριών που θα ψαρεύουμε, εξαρτάται το βάρος και το χρώμα των δολωμάτων που θα χρησιμοποιήσουμε.
Οι τόποι που θα κάνουμε jigging είναι τα απότομα κατεβάσματα του βυθού και γενικά οι πυθμένες με πολλά και ακανόνιστα βράχια.
Αν ο αέρας μας παρασύρει γρήγορα, η χρήση της πλωτής άγκυρας είναι η καλύτερη λύση.

ΠΑΛΑΜΙΔΕΣ. Πότε και πως τις ψαρεύουμε.

Τις παλαμίδες τις ψαρεύουμε κυρίως με συρτή. Πρόκειται για αρπακτικά και γρήγορα ψάρια γι αυτό και εμείς ρυθμίζουμε την ταχύτητα του σκάφους στα τέσσερα μίλια την ώρα, ενώ ιδανικός καιρός για το ψάρεμά τους δεν είναι η μπουνάτσα αλλά ο καιρός πρέπει να είναι φρέσκος…

Γενικότερα, το πρωί πριν σκάσει ο ήλιος και το βράδυ όταν βουτάει, είναι οι πλέον κατάλληλες ώρες για το ψάρεμά της.
Είναι πιθανό βέβαια να πάρουμε ψάρια και στις έντεκα το πρωί ή στις δυο το μεσημέρι, αυτό όμως δεν είναι κανόνας. Ένα είναι σίγουρο, το πρωί ή το βράδυ, σε σωστό τόπο, την σωστή εποχή και με τα κατάλληλα εργαλεία, θα πάρουμε οπωσδήποτε ψάρια.


Υλικά για τις συρτές
Πετονιές: No 60, 70, 80, 90.
Παράμαλλα εκλεκτής ποιότητας: No 35, 40, 50.
Καρούλες μεγάλες πλαστικές
Στριφτάρια πλακέ τύπου Αγγλίας, διάφορα νούμερα.
Μολύβια σύρματος, όλα τα νούμερα.
Κουταλάκια διάφορα No 3, 4, 5.
Ψαράκια ψεύτικα με δύο σαλαγκιές.
Τα ψεύτικα ψαράκια που αρπάζει η παλαμίδα είναι κυρίως:
Το σκουμπρί 9-11 cm, το ασημένιο 11-12 cm, το κίτρινο ή το κόκκινο 12 cm, καθώς επίσης η σπαστή ζαργάνα με πολλά χρώματα.
Όταν τα νερά είναι θολά, χρησιμοποιούμε τα κίτρινα ή τα κόκκινα, διότι είναι τα χρώματα που διακρίνει από μακριά και μέσα στη θολούρα.
Το αρμάτωμα της συρτής μας είναι πολύ απλό.

«Ξεθυμαίνουμε» τη μάνα για να ισιώσει δένοντάς τη από ένα σημείο και τραβώντας το άλλο πριν την τυλίξουμε στην καρούλα, ενώ ακολούθως δένουμε στο τέλος της μάνας ένα στριφτάρι συρτής. Το μέγεθος θα πρέπει να είναι ανάλογο με το ψάρεμα που θα κάνουμε, ούτε πολύ μεγάλο ούτε πολύ μικρό. Από κει και πέρα δένουμε ένα κομμάτι παράμαλλο τρεις οργιές. Οι διατομές της πετονιάς και τα μεγέθη γενικότερα, αναφέρονται παραπάνω και η χρήση τους εξαρτάται από το μέγεθος των ψαριών που θα κυνηγήσουμε.
Τώρα πλέον δε μένει τίποτα άλλο, εκτός από την επιλογή του ψεύτικου με το οποίο θα ψαρέψουμε, κουταλάκι ή ψαράκι.

Η πετονιά που θ' απλώσουμε πρίμα, θα πρέπει να είναι γύρω στα ογδόντα μέτρα και το πιο σημαντικό είναι τα μπόσικα. Πρέπει ν' απλώσουμε στα πόδια μας τριάντα μέτρα πετονιά, έτοιμη και νεταρισμένη ώστε, όταν αρπάξει το ψάρι, να τη δουλέψουμε άνετα. Αν χρησιμοποιήσουμε καλάμια, θα πρέπει να είναι μεταξύ 12-30lb. Οι οδηγοί τους μπορεί να είναι είτε full roller (ροδέλες) ή συνδυασμός rings (δακτύλιοι) με τον τελευταίο οδηγό τύπου roller, ή όλοι οι οδηγοί τύπου rings. Ως προς το μήκος του καλαμιού καλό είναι ένα ψηλό καλάμι μεταξύ 1.80 και 2.20 μέτρα με ευλύγιστο άκρο, με αυτό τον τύπο καλαμιού μπορούμε να κουμαντάρουμε αρκετά μεγάλα ψάρια. Όσον αφορά τον μηχανισμό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έναν τύπου Level Wind.

Τα Μολύβια
Το πρωί που θα δουλέψουμε βαθιά, το πρώτο μολυβί θα το βάλουμε μιάμιση οργιά απ' το στριφτάρι προς τη μάνα, το δεύτερο πέντε οργιές απ' το πρώτο, το τρίτο τρεις οργιές απ' το τέταρτο και πάει λέγοντας.
Αν τα νερά είναι ακόμη βαθύτερα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κι άλλα δύο.
Σύμφωνα με υπολογισμούς, με τρεισήμισι μίλια ταχύτητα κάθε μολύβι No 4 βαθαίνει το εργαλείο της συρτής γύρω στη μιάμιση οργιά.
Έτσι ψαρεύουμε όσο είναι μισοσκόταδο, όταν αρχίζει να φέγγει, αφαιρούμε σταδιακά μολύβια, ώστε το εργαλείο μας ν' ανέβει πιο ψηλά. Τα ψάρια του είδους αυτού, όσο ο ήλιος λάμπει, τόσο ανεβαίνουν προς την επιφάνεια.


Το ψεύτικο
Το ψεύτικο ψαράκι που σέρνουμε πρίμα αποτελεί πραγματικό πειρασμό για τα μεγάλα ψάρια, είναι έτσι κατασκευασμένο και τόσο όμορφα βαμμένο, ώστε να τα ξεγελά.
Η γλώσσα, που φέρει εμπρός, το βυθίζει ομαλά και το κάνει να κινείται δεξιά κι αριστερά, ακριβώς όπως το ζωντανό. Προσοχή όμως, η κίνηση αυτή μεταδίδεται μέσω της «μάνας» στο δείκτη του χεριού μας σαν συνεχές τρεμούλιασμα. Εάν αυτό το σήμα παύσει να έρχεται στο χέρι μας, τότε κάτι συμβαίνει και το πιθανότερο είναι πως το ψεύτικο ψαράκι άρπαξε φύκια ή κάτι άλλο, στις σαλαγκιές του. Τότε πρέπει οπωσδήποτε να το φέρουμε επάνω στη βάρκα και να το καθαρίσουμε για να συνεχίσουμε το ψάρεμα, εάν δεν καθαριστεί, τα ψάρια δεν το πλησιάζουν.

Πότε και πως τις ψαρεύουμε
Τα καλά ψαρέματα γίνονται τους μήνες της άνοιξης, ή από Οκτώβριο και μετά, ενώ τα γερά ψαρέματα γίνονται νύχτα και τον χειμώνα.
Καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε δυο συρτές με καλάμια δεξιά και αριστερά απ' το σκάφος. Η μία πρέπει να δουλέψει με ανοξείδωτο κουταλάκι No 4 και η άλλη με ψεύτικο ψαράκι.
Οι παλαμίδες είναι ψάρια που κολυμπάνε στα μεσόνερα με προτίμηση τα νερά του βυθού. Δεν ανήκουν στα ψάρια του βυθού, αυτό όμως δεν τα εμποδίζει να αλλάζουν βάθη με μεγάλη ταχύτητα και ν' αρπάζουν κάθε μικρό ψαράκι.
Ολοκληρώνοντας να σας πούμε πως οι παλαμίδες ψαρεύονται καλύτερα στο βυθό παρά στα λίγα νερά. Τα ψάρια του είδους, όταν κολυμπάνε στα μεσόνερα γνωρίζουν πως είναι ευάλωτα. Γνωρίζουν επίσης πως κινδυνεύουν κάθε στιγμή από μεγαλύτερα, όπως είναι: ο σκύλος, ο ξιφίας, το δελφίνι κλπ. Στα μεσόνερα, φοβισμένα καθώς είναι δεν τους μένει χρόνος για φαγητό, αντίθετα στα βαθιά νερά, σύρριζα με το βυθό, νιώθουν ήρεμα και ασφαλή.
Διατηρώντας τις συρτές μας στα μεσόνερα και λίγο πιο κάτω, έχουμε τις περισσότερες πιθανότητες να πάρουμε τα ψάρια που κινούνται λίγο πιο πάνω από τον πυθμένα, γιατί μόλις αντιληφθούν δραστηριότητα ακόμη και σε αρκετή απόσταση από το σημείο που βρίσκονται, ορμούν με ταχύτητα για να συλλάβουν τη λεία τους.


Επιστροφή

Ψαρεμα | Ψάρεμα από σκάφος | Ψαρέματα για νέους ψαράδες.

Κείμενο: Νίκος Λυμπερόπουλος
photo: www.photo-reporter.gr

Η καθετή και η συρτή είναι από τα απλούστερα και πιο αγαπημένα ψαρέματα. Για να ψαρέψουμε από το σκάφος μας – εκτός από τις άδειες- χρειαζόμαστε πετονιές όπου θα δέσουμε τις ανάλογες αρματωσιές.
 

Φωτο 6

Η καθετή και η συρτή είναι από τα απλούστερα και πιο αγαπημένα ψαρέματα. Για να ψαρέψουμε από το σκάφος μας – εκτός από τις άδειες- χρειαζόμαστε πετονιές όπου θα δέσουμε τις ανάλογες αρματωσιές.
    
AΡΜΑΤΩΣΙΑ
H αρματωσιά είναι ένα κομμάτι νάιλον πετονιάς πάνω στο οποίο δένουμε τα παράμαλλα με τα αγκίστρια, το στριφτάρι και το βαρίδι. Ανάλογα πάντα με το είδος ψαρέματος που κάνουμε, έχουμε και τις αντίστοιχες αρματωσιές. Άλλη δηλαδή είναι η αρματωσιά της καθετής, άλλη της συρτής, του παραγαδιού, του πεταχταριού κ.λπ.

ΑΓΚΙΣΤΡΙΑ
Στο εμπόριο κυκλοφορούν δεκάδες είδη αγκίστρων, σε διαφορετικά μεγέθη και ποιότητες, ανάλογα πάντα με το ψάρι και το είδος ψαρέματος. Ίσια ή στραβά, αγκίστρια διπλά ή τριπλά (σαλαγκιές), με πεπλατυσμένο δόντι ή χωρίς, με μακριά ή κοντή λαβή, με μεγάλη ή μικρή καμπύλη, το καθένα από αυτά θεωρείται ιδανικό για παραγωγικό ψάρεμα, ανάλογα με το ψάρι που κυνηγάμε και τον τρόπο ψαρέματος που ακολουθούμε κάθε φορά.
Tα μεγάλα αγκίστρια δεν ενδείκνυνται για μικρά ψάρια, ενώ αντίθετα με τα μικρά αγκίστρια μπορούμε να πιάσουμε και μικρά, αλλά και μεγάλα ψάρια. H αντοχή ενός αγκίστρου φαίνεται μόνο κατά τη διάρκεια της χρήσης του. Αν για παράδειγμα το ψάρι δεν ξαγκιστρώνεται με ευκολία, σημαίνει πως το αγκίστρι που χρησιμοποιήσαμε είναι γερό και αποτελεσματικό.

BΑΡΙΔΙΑ
H χρήση τους επιτρέπει τη βύθιση της αρματωσιάς στο νερό, ενώ κάθε τύπος βαριδιού προϋποθέτει και διαφορετικό τρόπο ψαρέματος. Tα κοινά βαρίδια, με έναν κρίκο ή στριφτάρι στο επάνω τμήμα τους και βάρος που ποικίλλει από 10-600 γραμμάρια χρησιμοποιούνται για καθετή, παραγάδι, τσαπαρί κ.λπ. Tα κινητά βαρίδια που διαθέτουν σωληνωτή τρύπα στο εσωτερικό τους είναι για πολυάγκιστρα ή πεταχτάρια με μονάγκιστρο.

ΣΤΡΙΦΤΑΡΙΑ
Tα στριφτάρια κατασκευάζονται από σκληρό και ανθεκτικό μέταλλο, τοποθετούνται ανάμεσα στη μάνα και την αρματωσιά, είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να εμποδίζουν το στρίψιμο της πετονιάς και χρησιμοποιούνται στην καθετή, το πεταχτάρι ή το καλάμι.

ΤΑ ΨΑΡΙΑ
Την εποχή αυτή συναντάμε (εκτός από σπάρους, τσιπούρες και σαργούς) μελανούρια, λαυράκια και ζαργάνες.
Αν προτιμήσουμε τη συρτή και ο στόχος μας είναι οι ζαργάνες η τα  μελανούρια, η πετονιά μας θα πρέπει να είναι  διαμέτρου 30-50 χιλ .
Σε αυτή την πετονιά δένουμε ένα παράμαλλο 1-2 μέτρα  με μικρότερη διάμετρο πάνω σε στριφτάρι με ένα αγκίστρι και δόλωμα ένα πούπουλο , ψαράκι μικρό τεχνητό , λωρίδα μεταξιού η μια απομίμηση από χελάκι.
Ένα απ' τα κοινά δολώματα, που «χτυπάνε» τα μελανούρια, είναι το μικρό λευκό φτερό από γλάρο, μήκους 4—6 εκατοστών, το οποίο μπορεί να στερεωθεί με λευκό νήμα στην πετονιά  για να κυλά μέχρι τη λαβή του αγκιστριού ή να δεθεί με έναν κόμπο στην πετονιά μόλις πάνω απ' το αγκίστρι, με τρόπο ώστε αυτό να προεξέχει κατά τα δυο τρίτα απ' την άκρη του φτερού. Αυτό το δόλωμα μιμείται το μικρό ψάρι που το σκάει στην επιφάνεια και το προτιμούν τα μελανούρια καθώς και τα λαυράκια, ιδιαίτερα αν το ψάρεμα  γίνει πολύ κοντά σε βραχώδεις ακτές νησίδων.
Συνήθως, τα μελανούρια πιάνονται λίγο πιο ανοιχτά, σε απόσταση δέκα περίπου μέτρων απ' την ακτή και η συνάντηση τους είναι πολύ πιο συχνή, μπροστά σε μικρά ακρωτήρια όπου υπάρχουν τα παιχνίδια των ρευμάτων.



ΛΑΥΡΑΚΙΑ
Το λαυράκι συναντάμε  ευκολότερα, πλέοντας πολύ κοντά στα βράχια, κάτι που χρειάζεται φυσικά τέλεια γνώση της τοποθεσίας για να αποφεύγονται συγκρούσεις με ύφαλους, που μπορεί να βρίσκονται σε μικρό βάθος.
Το περιστρεφόμενο κουταλάκι μήκους 2-3 εκατοστών είναι πολύ πιο ενδιαφέρον για το λαυράκι απ' ότι για το μελανούρι, αν και σε ορισμένες περιοχές δουλεύει και για το μελανούρι.
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι σε ορισμένες εποχές και τοποθεσίες, το ψάρι που ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο είδος και προτιμά το συγκεκριμένο είδος δολώματος,  δεν δίνει καμιά σημασία σε κάποια άλλη περιοχή. Κατά συνέπεια θα πρέπει να κάνουμε πάντα δοκιμαστικές προσπάθειες. Το λαυράκι - όπως και τα περισσότερα ψάρια -  προτιμά πάντα την τροφή που έχει συνηθίσει να συναντά κατά τη διάρκεια του χρόνου στους τόπους που τριγυρίζει.
Κατά μήκος των βραχωδών ακτών, μακριά από εκβολές, είναι αποτελεσματικότερος ένας μικρός κέφαλος ή κάποιο άλλο ασημόψαρο όπως σπάρος, αγκιστρωμένο σ' ένα απλό αγκίστρι που το διαπερνά απο την ουρά χωρίς να του σπάσει το κόκαλο, ή ένα τεχνητό ψάρι που μιμείται τον ασημί γόνο που είναι τόσο κοινός και τόσο συχνός κοντά στους βράχους της ακτής.



ΜΕΛΑΝΟΥΡΙΑ
Για ό,τι αφορά τα μελανούρια, το ψάρεμα με τη συρτή είναι αποτελεσματικό για το πιάσιμο μικρού και μεσαίου μεγέθους ενώ τα πιο μεγάλα μελανούρια πιάνονται  με φυσικό δόλωμα στα ρεύματα που πηγαινοέρχονται στην επιφάνεια, ενώ το σκάφος είναι αγκυροβολημένο . Αυτό το ψάρεμα γίνεται σχεδόν αποκλειστικά τις νυχτερινές ώρες, είναι είδος καθετής, και γίνεται αφήνοντας την πετονιά να παίζει στην επιφάνεια με τα ρεύματα, τα οποία φυσικά πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά.
Η καθετή για μελανούρια από βάρκα, ρίχνεται στη θάλασσα αφήνοντας ελεύθερα στα ρεύματα 8-10 μέτρα πετονιάς (μερικές φορές και 15 μέτρα), κι αυτή φεύγει, με ελαφρύ τέντωμα. Την κρατάμε σταθερή σ' αυτή την απόσταση με τρόπο ώστε το δόλωμα να φαίνεται, (ή μόλις να βουλιάζει) ως αποτέλεσμα του ίδιου τού ρεύματος. Όταν υπάρχουν μελανούρια  σε κοπάδι, αυτή η μέθοδος μας δίνει την ευκαιρία να πιάσουμε πολλά, αλλά και όποιο άλλο ψάρι υπάρχει στην περιοχή και τσιμπήσει, όπως ο σπάρος ή η πέρκα.
Το μελανούρι τσιμπά με απληστία το δόλωμα που αποτελείται από γαρίδα, ή κομμάτι από την ουρά τηςξεφλουδισμένο, που έχει στερεωθεί καλά πάνω σε γερό αγκίστρι Νο 8.
Για τα λαυράκια χρειάζεται το δόλωμα να φαίνεται, (ή μόλις να βουλιάζει) ως αποτέλεσμα του ίδιου τού ρεύματος.
                                  
ΖΑΡΓΑΝΕΣ
Η ζαργάνα επιτίθεται σε όλα τα μικρά ψάρια που βρίσκονται στην επιφάνεια.
 Η σύλληψη της είναι αρκετά εύκολη, ειδικά αν βρίσκεται σε κοπάδι την εποχή που πλησιάζει την ακτή. Η συρτή γι' αυτό το ψάρι πρέπει να είναι πολύ αργή, επειδή η σχετικά μεγάλη ταχύτητα δεν της επιτρέπει να επιτεθεί στο δόλωμα και να το δαγκώσει με τον κατάλληλο τρόπο.
Το ψάρεμα της ζαργάνας είναι από τα διασκεδαστικότερα Το ψάρι δαγκώνει πολύ διακριτικά το δόλωμα, αλλά όταν αισθανθεί πως αγκιστρώθηκε, αμύνεται με πολύ μεγάλη δύναμη σχετικά με το μέγεθος του, πηδώντας έξω απ' το νερό.

Η ζαργάνα μπορεί να ψαρευτεί και με σταματημένη τη βάρκα, αφήνοντας να παίζει το δολωμένο ψαράκι, νεκρό ή ζωντανό μέσα στο ρεύματα.
Εκτός βέβαια από τη σωστή προετοιμασία, μεγάλο ρόλο για ένα καλό ψάρεμα παίζει ο τόπος που ψαρεύουμε, ενώ δεν πρέπει καθόλου να υποτιμήσουμε και τον παράγοντα «τύχη»…

擊流SJ~TAIWAN ショアジギング TEAM ~

Close Encounters of the Giant Kind

The worlds toughest fish

17/06/2011 RAUL MARIO SURFCASTING PESCA DORADA

ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΨΑΡΑΚΙΑ

Για αιώνες επικρατούσε η αντίληψη ότι τα ψάρια στις θάλασσες του πλανήτη μας είναι στην ουσία ανεξάντλητα και ότι είναι αδύνατον να απειληθούν από την εντατική αλιεία. Η πραγματικότητα όμως επιβεβαιώνει το αντίθετο. Η αλιεία τις τελευταίες δεκαετίες έχει εξελιχθεί τόσο πολύ με αποτέλεσμα να καταλήγουμε στην υπεραλίευση κάποιων ειδών. Αυτό συμβαίνει γιατί ψαρεύονται μεγαλύτερες ποσότητες ψαριών και με ταχύτερους ρυθμούς από τους φυσικούς ρυθμούς αναπαραγωγής τους. Στην χώρα μας, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, πολλά είδη που αποτελούν γαστριμαργικές απολαύσεις των Ελλήνων, όπως η κουτσομούρα, ο μπακαλιάρος, το χταπόδι, η γάμπαρη, η γαρίδα, η καραβίδα, έχουν χαρακτηριστεί ως υπεραλιευμένα.

Η εντατική αλιεία του γόνου, των νεαρών δηλαδή ψαριών που δεν έχουν φτάσει ακόμα στο στάδιο την αναπαραγωγής, στερεί την δυνατότητα στα νεαρά ψάρια να ωριμάσουν, να ενισχύσουν το απόθεμα και να συμβάλουν στην ανάπτυξή του. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και το ψιλό μπαρμπουνάκι που λέγαμε παραπάνω!

Για να προστατευθούν οι πληθυσμοί των ψαριών έχουν θεσπιστεί κάποιοι κανόνες ανάμεσα στους οποίους είναι και ο καθορισμός των ελάχιστα επιτρεπόμενων μεγεθών για τα ψάρια. Το ελάχιστο μέγεθος του κάθε ψαριού καθορίζεται από βιολογικούς παράγοντες, από τις συνθήκες της αγοράς καθώς και κάποια τεχνικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις μεθόδους αλιείας. Σχετικός Ευρωπαϊκός Κανονισμός, στον οποίο προσαρμόσθηκε και η ελληνική νομοθεσία, ορίζει τα ελάχιστα επιτρεπόμενα μεγέθη των εμπορικών ψαριών. Σύμφωνα με αυτό τον Κανονισμό, όλα τα ψάρια που είναι μικρότερα από τα ανάλογα μεγέθη έχουν αλιευθεί παράνομα.

Δυστυχώς όμως η πρόσφατη έρευνα της Greenpeace στις ιχθυόσκαλες του Κερατσινίου και της Θεσσαλονίκης αποκάλυψε ότι εύκολα βρίσκει κανείς από γόπες, μαρίδες, αθερίνες και σκουμπριά μέχρι και ξιφίες σε πολύ μικρά μεγέθη. Τα ψάρια αυτά είναι παράνομα, αλλά διακινούνται χωρίς κανένα πρόβλημα στις αγορές και τα εστιατόρια. Το 2004 διακινήθηκαν πάνω από 1.445 τόνοι γόπας και 1.182 τόνοι μαρίδας από την ιχθυόσκαλα Κερατσινίου. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν έχει κανένα τρόπο να γνωρίζει τι μέρος αυτής της ποσότητας ήταν γόνος και ποιες θα είναι οι μακροχρόνιες επιπτώσεις στην εξέλιξη του πληθυσμού των συγκεκριμένων ειδών στις θάλασσές μας. Είναι προφανής η έλλειψη σοβαρών ελέγχων σε ολόκληρο τον κύκλο της αγοράς.

Το μέγεθος, λοιπόν, για τα ψάρια δεν μετράει απλά, αλλά αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες για να τα μην λείψουν ποτέ από το τηγάνι ή τη σχάρα μας. Εμείς, σαν καταναλωτές και ως επαγγελματίες μπορούμε να συμβάλλουμε αποφασιστικά στην εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τα ψάρια και τους ψαράδες. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ενημερωθούμε για τα επιτρεπόμενα μεγέθη των ψαριών. Να προσέχουμε και να μην αγοράζουμε ή να πουλάμε ψάρια με μικρότερο μήκος από το επιτρεπόμενο. Επίσης οι ψαράδες θα πρέπει να προσέχουν ώστε να μην πιάνουν ψάρια μικρότερα από το επιτρεπόμενο για να εξασφαλίσουν έτσι ότι θα είναι πάντα τα δίχτυα τους γεμάτα.

Με αυτούς τους τρόπους βοηθάμε ουσιαστικά στη διατήρηση των πληθυσμών των ψαριών και φροντίζουμε, ώστε και οι επόμενες γενιές να απολαμβάνουν τα αγαπημένα μας ψάρια στο τραπέζι του

Το μεγαλύτερο καλαμάρι του κόσμου - kalamari

Το μεγαλύτερο καλαμάρι του κόσμου πιάστηκε τυχαία στη Θάλασσα Ρος, ανοιχτά των ακτών της Ανταρκτικής από ψαράδες που έψαχναν για μαύρους μπακαλιάρους.

Το μεγαλύτερο καλαμάρι του κόσμου

Το καλαμάρι ζυγίζει πάνω από μισό τόνο και έχει μήκος 8 μέτρα. Αμέσως μετά την ασυνήθιστη αυτή ψαριά, το καλαμάρι ρίχτηκε σε βαθιά κατάψυξη προκειμένου να μην αποσυντεθεί και στη συνέχεια οι ψαράδες το παρέδωσαν στο Εθνικό Μουσείο Te Papa της Νέας Ζηλανδίας. Προσφάτως, το καλαμάρι αποψύχθηκε και αναλύθηκε από τους επιστήμονες του μουσείου.

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΨΑΡΑ

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΨΑΡΑ
Κοίτα τώρα να δεις πόσο αγανακτισμένος είναι ο ψαράς, και πιστεύω με το δίκιο του.
Και αυτός ο κλέφτης που έκλεψε τα κουπιά, τα κουπιά? που πάμε όρε παλικάρια?

Η κατάσταση έχει ξεφύγει τελείως κλέβουν ότι κλέβεται, ακόμα και αν αυτό είναι δυο κομμάτια ξύλο.

Αλλά και ο ψαράς χτύπησε στο ψαχνό με μια ατάκα που τσακίζει κόκαλα, όποιος του έκλεψε τα κουπιά να τα κάνει πατερίτσες.

Φοβερός τύπος θα είναι και θα έχει μεγάλη αίσθηση του χιούμορ και το χιούμορ είναι ότι καλύτερο στη ζωή μας ειδικά αυτήν την περίοδο!

Α γελάσουμε και λίγο, όλοι το έχουμε ανάγκη, ελπίζω να σας άρεσε.

Λίτσα ψάρι

Λίτσα ψάρι. Η Λίτσα είναι ένα ελληνικό ψάρι που διαρκώς βρίσκεται σε κίνηση και δεν
ζει κάπου συγκεκριμένα.

Το συναντάς σε βυθούς με άμμο. Σε
βυθους με βράχια και σε βυθούς με φύκια
δηλαδή σχεδόν παντού
Η Λίτσα είναι δυνατό και γρήγορο ψάρι
με μεγάλη ψαλιδωτή ουρά και αυτή η ουρά
του το κάνει να αναπτήσει μεγάλες
ταχύτητες.

Όμως για όσους κάνουν ψαροντούφεκο στο
καρτέρι είναι εύκολο να το χτυπησεις
γιατί εμφανίζεται σε ρηχά νερά και αν
είσαι κρυμένος πίσω από κανένα βράχο
και μαζί με τις τσιπούρες μπορεί να
εμφανιστεί και καμία Λίτσα, αν όμως σου
έρθει από τα πλάγια όσπου να γυρίσεις
να το χτυπήσεις το έχεις χάσει και από
τα ματιά σου



Προσωπικά έχω δει Λίτσα σε μισό μέτρο
βάθος και μάλιστα θα ήταν περίπου 4 κιλά

Το κρέας της όταν ψηθεί είναι σκούρο
και ωραίο είναι να γίνετε πλακύ στο
φούρνο

Ψάρια ψητά στη σχάρα - Grilled fish on the grill.

Ψάρια ψητά στη σχάρα, τόσο απλό άλλα και τόσο δύσκολο για όσους δεν ξέρουν να ψήσουν

Το μυστικό της επιτυχίας να ψήσεις ένα ψάρι στη σχάρα είναι ότι πάντα το ψήνεις περίπου 20 λεπτά από την μια μεριά και 20 λεπτά από την άλλη και ποτέ δεν το γυρίζεις πολλές φορές, αν το ψάρι είναι πάνω από ένα κιλό καλό είναι να το χαράξεις στα πλευρά του κοντά στο κεντρικό του κόκαλο παράλληλα με το σώμα του ψαριού πέρα για πέρα και πότε πολλές χαρακιές κάθετα στο σώμα του.

Το ψάρι στη σχάρα καταλαβαίνεις ότι είναι έτοιμο όταν εκεί που το έχεις χαράξει με ένα μαχαίρι παραμερίζεις τη σάρκα του και αυτή ξεκολλάει εύκολα από το κόκαλο.Στο ψητό ψάρι υπάρχει μεγάλη διαφορά αν θα το χαράξεις η όχι, αν καταφέρετε ακόμα και ψάρια πάνω από ένα κιλό να τα ψήσετε χωρίς να τα χαράξετε θα ενθουσιαστείτε από την γεύση τους, αυτό οφείλετε στο ότι το ψάρι δεν στεγνώνει και κρατάει όλα τα ζουμιά του μέσα στο ψάρι, ακόμα πάντα στη κοιλιά του ψαριού να βάζετε φέτες λεμόνι.

Σαρδέλα - Ελληνική

Κάποιος σεφ σε μια ψαροταβέρνα μου είχε πει κάποια στιγμή ότι η σαρδέλα είναι για τον άνθρωπο η πιο ωφέλιμη τροφή πάνω στον πλανήτη γη

Και όντως είναι αλήθεια ότι η σαρδέλα κάνει τόσα πολλά καλά στον οργανισμό του ανθρώπου όσα δεν μπορείτε να φανταστείτε

Τα ωμέγα 3 που περιέχει είναι το λιπαντικό που χρειάζεται ο ανθρωπινός οργανισμός

Η σαρδέλα ρίχνει την κακή χοληστερίνη, ξεβουλώνει τις αρτηρίες της καρδιάς, και γενικά είναι τροφή που δεν πρέπει να λείπει από όσους θέλουν να κάνουν υγιεινή διατροφή.

Τρόποι μαγειρέματος της σαρδέλας πολλοί και διαφορετικοί, προτιμήστε τη ψητή χωρίς καθόλου λάδι, γιατί όταν ψήνετε βγάζει το δικό της λάδι

Χάνος - Ελληνικός

Αυτός είναι ο Ελληνικός χάνος, ο χάνος είναι πετρόψαρο και ζει σε βραχώδεις βυθούς
Ο χάνος είναι ψάρι που ψαρεύετε από Οκτώβριο μέχρι και το Μάιο με τις τράτες και τις ανεμότρατες, είναι πετρόψαρο και η τροφή του είναι άλλα μικρά ψάρια

Ο χάνος ψαρεύετε και από ερασιτέχνες με καλάμι και μάλιστα είναι το πιο εύκολο ψάρι στο τσίμπημα, τσιμπάει σαν χάνος που λένε.

Το κρέας του χάνου αν και μικρό ψάρι συνήθως φτάνει μέχρι 20 εκατοστά, είναι πολύ νόστιμο και συνήθως τον κάνουν κακαβιά αλλα είναι και πολύ ωραίος τηγανητός και αν είστε τυχεροί και βρείτε κανένα χάνο μεγάλο να τον κάνετε ψητό και θα σας μείνει αξέχαστος

Matt Watson catches a Marlin on a Jetski